زبان تصویر

زبان تصوير و ارتباط بصري چه به لحاظ آشتي دادن انسان با خويش و چه براي موجوديت يکپارچه بخشيدن به او از مهم ترين وسايل ارتباطي است چرا که انسان قادر است موثرتر از هر وسيله ارتباطي ديگر با اين زبان دانش خود را گسترش دهد و تجربياتش را در شکلي قابل مشاهده مستند سازد؛ ضمن اينکه ارتباط بصري که يک ارتباط جهاني و بين المللي نيز هست، محدوديت هاي تحميل شده زبان و دستور زبان را ندارد و براي همه قابل فهم است. در اين ميان مي توان هنرهاي تجمسي را تجليات عالي زبان بصري دانست و براي شکل بخشيدن اين زبان در زندگي با اشاره به تصاوير تجمسي و هنرهاي از اين دست آن را توسعه داد. اين اثر سعي دارد در سه فصل با عناويني چون سازماندهي تجمسي، بازنمايي تصويري و به سوي يک پيکرنگاري پويا درکنار واژه نامه ايتاليايي-فارسي مورد نياز در کتاب به سبط اين موضوع بپردازد.